ul. Lekarska 1, Wrocław

Adres Szpitala

(71) 387 66 00

Rejestracja

Pon. - Pt.: 7:00 - 20:00

Godziny otwarcia

Fizjoterapia po mastektomii

Mastektomia jest to najbardziej radykalna metoda chirurgicznego leczenia raka piersi i przeprowadzana jest przede wszystkim w przypadku nowotworu złośliwego. Zabieg ten polega na odjęciu jednej lub obu piersi wraz z całą tkanką gruczołu, brodawką sutkową i częścią pokrywającej go skóry. Mastektomia jest dla kobiet bardzo dużym przeżyciem psychicznym, emocjonalnym oraz fizycznym, po którym muszą zaakceptować zmiany w swoim wyglądzie oraz dzięki wsparciu fizjoterapeutów odzyskać pełną sprawność fizyczną. W zależności od wielkości zabiegu oraz indywidualnych uwarunkowań, każda z pacjentek może czuć się inaczej, a sam okres rekonwalescencji może być różny.

Rehabilitacja po zabiegu jest niezwykle ważna, ponieważ pomaga zredukować następstwa operacji, tj. przykurcze, obrzęki limfatyczne, zastoje, zmiany w postawie, nie dopuszcza do powstawania stanów zapalnych oraz mobilizuje bliznę.

Oferujemy fizjoterapię ambulatoryjną oraz w ramach pobytu na oddziale rehabilitacyjnym. 

Głównym celem fizjoterapii po zabiegu mastektomii jest:

Wykorzystywany sprzęt rehabilitacyjny

Przebieg procesu rehabilitacji po zabiegu mastektomii

Głównym celem wczesnej fizjoterapii pooperacyjnej jest zapobiegnięcie powikłaniom krążeniowym i oddechowym. Fizjoterapia w tym okresie polega przede wszystkim na pionizacji pacjentki, która powoli powinna przyjmować pozycje siedzącą i stojącą oraz wdrożeniu ćwiczeń kończyn, które umożliwią prawidłowe funkcjonowanie układu krążenia. Ćwiczenia na tym etapie polegają na aktywacji stawów kończyn górnych. Wprowadzone zostają również ćwiczenia oddechowe tj. aktywne kaszlenie kilka razy dziennie, wdechy i wydechy przeponowe. Ważne jest również odpowiednie ułożenie w pozycji leżącej, czyli kończyny dolne powinny być ułożone powyżej poziomu serca, a kończyna górna po stronie operowanej powinna zostać ułożona na specjalnym klinie.
Od czwartej doby po zabiegu mastektomii fizjoterapeuta skupia się na utrzymaniu prawidłowego zakresu ruchomości w kończynach górnych, uelastycznieniu tkanek znajdujących się w okolicach operowanego miejsca, koncentruje się na zapobiegnięciu powstania obrzęku limfatycznego. Na tym etapie wykonuje się ćwiczenia czynne i samo wspomagane kończyn górnych, natomiast w celu zmniejszenia obrzęków wykonuje się drenaż limfatyczny, automasaż oraz kinesiology taping.
Fizjoterapia prowadzona w późniejszym okresie pooperacyjnym polega na wprowadzeniu ćwiczeń ogólnousprawniających, manualnych oraz relaksacyjnych. Na tym etapie rehabilitacji włącza się ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu rehabilitacyjnego tj. cykloergometry i bieżnie oraz pracuje się nad precyzyjnością ruchów.

Stosowane metody fizjoterapeutyczne

Terapia manualna, czyli leczenie struktur kręgosłupa i stawów obwodowych rękami terapeuty w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych jest wykorzystywana od bardzo dawna. Jest najbardziej naturalnym sposobem przynoszenia ulgi w cierpieniu jednemu człowiekowi rękami drugiego człowieka i jak przed wiekami, tak po dzień dzisiejszy terapia manualna pozostaje jedną z niewielu dziedzin, gdzie terapeuta ma bezpośredni kontakt z chorym, a leczenie odbywa się bez udziału środków farmakologicznych, skomplikowanej aparatury czy też noża chirurgicznego.

Terapia manualna zajmuje się badaniem i leczeniem tzw. zaburzeń czynnościowych w narządzie ruchu oraz określeniem przyczyn, które mogły do nich doprowadzić. Głównym działaniem terapii manualnej jest wykrywanie i usuwanie deficytów ruchowych (barier czynnościowych) zarówno w odniesieniu do ruchomości stawów kręgosłupa, krążka międzykręgowego, stawów obwodowych, jak i ruchomości tkanek miękkich związanych z narządem ruchu: skóry, tkanki podskórnej, powięzi, więzadeł, torebek stawowych, ścięgien, a przede wszystkim mięśni. Leczenie i ustępowanie dolegliwości bólowych jest niejako konsekwencją przywracania prawidłowych funkcji narządu ruchu. We Vratislvia Medica nasz doświadczony zespół fizjoterapeutów wykorzystuje w codziennej pracy z pacjentem metody i techniki wg różnych koncepcji, przyczyniają się do poprawy stanu funkcjonalnego narządu ruchu, ale także regresji objawów. Do najbardziej znanych metod terapii manualnej należą: koncepcja Ackermanna, Hartmana, Mulligana, Kaltenborna-Evjentha czy Levitt’a oraz manipulacja powięziowa FDM (Fascial Distortion Model wg Typaldosa).

W jakich schorzeniach wykorzystuje się terapię manualną?
  • bóle kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego
  • promieniujące do kończyn dolnych, górnych
  • bóle pochodzenia dyskowego
  • lumbago
  • „rwa kulszowa”
  • „rwa ramienna”
  • bóle stawów biodrowych, kolanowych, stóp
  • bóle barków, łokci, nadgarstków
  • bóle głowy
  • bóle klatki piersiowej: przeszywające, opasujące
  • wady postawy, w tym skoliozy
  • zespół bolesnego barku
  • stany pourazowe kręgosłupa i stawów obwodowych
  • mioartropatie stawów skroniowo-żuchwowych (w tym z zaryglowaniem krążka śródstawowego) – leczenie we współpracy ze stomatologiem z zastosowaniem szyn relaksacyjnych i repozycyjnych, indywidualnie dobranych do każdego pacjenta
Jakie są przeciwwskazania do stosowania metody?
  • zaawansowana osteoporoza
  • problemy z krzepliwością krwi
  • silny ból uniemożliwiający przeprowadzenia badania
  • nowotwory, zwłaszcza kości lub z przerzutami do kości
  • poważne zaburzenia narządów wewnętrznych
  • ciąża
  • złamania, zwichnięcia
  • kręgozmyk prawdziwy w okolicy zabiegowej
  • niewydolność kręgowo-podstawna przy pracy na odcinku
  • szyjnym kręgosłupa
Drenaż limfatyczny to specjalistyczna technika masażu, która ma na celu pobudzenie krążenia limfy w organizmie. Limfa to płyn tkankowy, który odgrywa ważną rolę w odporności organizmu oraz w transporcie tłuszczów i innych substancji w organizmie. Drenaż limfatyczny ma za zadanie poprawić przepływ limfy, usuwać z organizmu toksyny i zwiększać odporność. Podczas drenażu limfatycznego wykonywane są delikatne ruchy palcami i dłoni na skórze, które stymulują mięśnie i limfatyczne naczynia krwionośne, co pomaga w przesuwaniu limfy przez układ limfatyczny. Technika ta może być wykorzystywana w celu leczenia obrzęków, w tym obrzęków pooperacyjnych, opuchniętych nóg i twarzy, a także w celu zmniejszenia cellulitu i poprawy stanu skóry.
Kinesiology Taping to fizjoterapeutyczna metoda terapii, która obecnie znajduje szerokie zastosowanie w wielu specjalnościach klinicznych takich jak: ortopedia, pediatria, reumatologia, neurologia, traumatologia narządu ruchu czy chirurgia. Coraz częściej kinesiology taping stosowana jest jako uzupełnienie metod fizjoterapeutycznych wykorzystywanych w pracy z pacjentami. Aplikacje plastrem wykonywane są po wcześniejszej ocenie zaburzeń mięśniowo- powięziowych. Ocenie podlega cały pacjent na podstawie specjalnych testów screeningowych, które pozwalają zidentyfikować przyczyny dysfunkcji i bólu. W wyniku aplikacji plastra dochodzi do pofałdowania skóry i zwiększenie tym samym przestrzeni pomiędzy skórą właściwą a powięzią. Dzięki temu dochodzi do usprawnienia krążenia krwi i limfy i aktywacje procesów samoleczenia. Kinesiology Taping pomaga zniwelować problemy w obrębie narządu ruchu. Pacjenci bardzo dobrze tolerują plastrowanie, a efekty pojawiają się szybko, dzięki czemu kinezyterapia jest bardziej efektywna. Kinesiotaping jako metoda polecany dla osób dorosłych ale także dzieci i niemowląt z uwagi na szerokie działanie terapeutyczne, ponieważ:
    • zmniejsza ból
    • usuwa zastoje i obrzęki limfatyczne
    • wspomaga pracę mięśni
    • koryguje niewłaściwą pozycje stawu
zwiększa zakres ruchu
  • zmniejsza odczucia bólowe
  • normalizuje napięcie mięśniowe i powięziowe
  • wpływa na endogenny system znieczulenia
  • usprawnienie krążenia krwi i chłonki
  • zmniejszenie zastojów tkankowych
  • zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu
W jakich schorzeniach wykorzystuje się Kinesiology Taping?
  • bóle kręgosłupa
  • bóle kolan (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo-udowego)
  • dolegliwości bólowe barku
  • zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka)
  • łokieć tenisisty
  • ostroga piętowa
  • stan po skręceniach i zwichnięcia stawów
  • dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
  • obrzęki
  • niestabilność stawów
  • urazy mięśni, więzadeł
  • usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach np. rekonstrukcja ACL
  • korekcja wad postawy
  • blizny, krwiaki
  • przemęczenie mięśni
  • wzmożone napięcie mięśniowe
  • ograniczenia ruchomości stawów
  • dolegliwości bólowe

Fizjoterapia w wodzie pozwala poprawić sprawność fizyczną i psychiczną, dlatego jest rekomendowana pacjentkom po zabiegu mastektomii. Przykurcze mięśniowe są częstymi powikłaniami występującymi po zabiegu, jednak dzięki terapii wykonywanej w odciążeniu mogą zostać całkowicie usunięte. Podczas fizjoterapii w wodzie wykonywane są ćwiczenia zwiększające ruchomość i rozluźniające napięte struktury w obrębie obręczy barkowej, likwidujące obrzęk limfatyczny, oraz zapobiegające powstawaniu wtórnej skoliozy. Fizjoterapia w wodzie pomaga w redukcji stresu i pozytywnie wpływa na ogólne samopoczucie.

Fizjoterapia w wodzie prowadzona jest komfortowych i kameralnych warunkach na basenie rehabilitacyjnym, w ciepłej wodzie (temp. 32o). Otoczenie basenu oraz sam basen wykonany jest z antypoślizgowych kafli i posiada wiele poręczy. Zbiornik wodny jest w pełni przystosowany do prowadzenia zajęć fizjoterapeutycznych, gdyż posiada dwie głębokości (0,75m i 1,35m).

Zabiegi fizykoterapeutyczne

Głęboka oscylacja (deep oscillation)  jest zabiegiem, który polega na działaniu przerywanego pola elektrostatycznego, powstającego podczas zabiegu między aplikatorem a tkankami pacjenta. W porównaniu do innych zabiegów głęboka oscylacja oddziałuje na głębokie warstwy tkanek – skóra, tkanka łączna, tkanka tłuszczowa podskórna, mięśnie, naczynia krwionośne i limfatyczne – nie wywołując efektów ubocznych. Głęboka oscylacja ma bardzo silne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Metoda ma znaczną przewagę na innymi terapiami mechanicznymi. Zabieg można stosować we wszystkich tych przypadkach, gdzie występują przeciwwskazania do tradycyjnych zabiegów, zwłaszcza w ciężkich i rozległych urazach jak stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia i w przypadkach trudno gojących się ran. Zabieg z powodzeniem zaleca się w terapii przed – i pooperacyjnej, głęboka oscylacja stymuluje i przyspiesza proces gojenia ran.

Wskazania

  • stany pourazowe mięśni, ścięgien, więzadeł
  • obrzęki limfatyczne po mastektomii
  • bóle kręgosłupa
  • bóle mięśni
  • fibromialgia
  • choroba Sudecka
  • terapia pooperacyjna (gojenie ran)
  • rany (także otwarte)
  • zaburzeń powięziowych
  • choroby układu oddechowego
  • regeneracja po wysiłku fizycznym

Światłolecznictwo

Wśród szerokiej gamy zabiegów fizykoterapeutycznych znajduje się również terapia promieniami podczerwonymi przy wykorzystaniu lampy Sollux. Lampy emitujące promieniowanie podczerwone posiadają właściwości zdrowotne i biostymulacyjne, które przekładają się na działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, lecznicze przy zmianach skórnych, a także w kontuzjach.

Wskazania do zabiegu:

  • przewlekłe i podostre stany zapalne tkanek miękkich
  • przewlekłe i podostre stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
  • trudno gojące się rany i uszkodzenia skóry
  • nerwobóle
  • mięśniobóle
  • stany po urazach narządu ruchu
  • odmrożenia
  • przeczulica
  • oparzenia na skutek przedawkowania promieni ultrafioletowych lub rentgenowskich

Przeciwwskazania do zabiegu:

  • ostry stan zapalny skóry i tkanek miękkich
  • skłonność od krwawień
  • gorączka
  • żylaki
  • niewydolność krążenia
  • zaburzenia w ukrwieniu obwodowych części kończyn
  • czynna gruźlica płuc
  • stan ogólnego wyniszczenia organizmu

Przebieg zabiegu:

Czas zabiegu wynosi przeciętnie od 15 do 20 minut. Podczas zabiegu terapueta kontroluje stan pacjenta i sprawdza odczyn pojawiający się na skórze. Po zabiegu pacjent powinien odpocząć około 20 minut.

Nasi specjaliści

Zainteresowana rehabilitacją po mastektomii?