ul. Lekarska 1, Wrocław

Adres Szpitala

(71) 387 66 00

Rejestracja

Pon. - Pt.: 7:00 - 20:00

Godziny otwarcia

Rehabilitacja neurologiczna i poudarowa

Życie bez barier - Indywidualny program rehabilitacji neurologicznej i poudarowej

Wiemy, jak uzyskać najlepszy efekt leczenia, dlatego na bazie zdobytego doświadczenia opracowaliśmy specjalne programy rehabilitacji przeznaczone dla osób ze schorzeniami obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego o różnym pochodzeniu. Zadaniem zespołu medycznego jest przygotowanie pacjenta do funkcjonowania w codziennym życiu społecznym i zawodowym.

Pamiętamy, że każdy pacjent to inny przypadek, nawet jeśli problem zdrowotny jest podobny.

Nad zdrowiem pacjentów czuwa doświadczony zespół rehabilitacji neurologicznej.

Aby odnosić sukcesy w rehabilitacji neurologicznej należy pamiętać, jak ważna rolę w tym procesie odgrywają ludzie. Postawiliśmy sobie cel zbudowania wielospecjalistycznego zespołu medycznego, który czuwa nad szybkim i sprawnym powrotem pacjenta do zdrowia. W skład naszego zespołu wchodzą:

  • lekarz rehabilitacji medycznej
  • lekarz neurolog
  • lekarz chorób wewnętrznych
  • specjalista fizjoterapii
  • fizjoterapeuci
  • terapeuta zajęciowy
  • logopeda i neurologopeda
  • psychiatra i psycholog
  • zespół pielęgniarek
  • koordynator pobytów rehabilitacyjnych

Naszym pacjentom oferujemy nowoczesne programy rehabilitacji neurologicznej. Każdy program jest układany indywidualnie, w zależności od stanu zdrowia pacjenta i problemu zdrowotnego. Ich zadaniem jest umożliwienie pacjentowi powrotu na najwyższy poziom aktywności fizycznej, psychicznej i zawodowej, poprawa jakości życia i uzyskanie niezależności pacjenta w wykonywaniu czynności dnia codziennego. Zasadnicze znaczenie dla powodzenia programów jest włączenie rehabilitacji jak najwcześniej od incydentu zdrowotnego i kontynuowanie jej pod okiem doświadczonego zespołu medycznego. Ważnym elementem jest włączenie w cały proces rodziny pacjenta. Personel szpitala edukuje bliskich jak pracować z pacjentem w domu, aby utrwalać wypracowane efekty terapii.

Program rehabilitacji neurologicznej obejmuje m.in.:

  • noclegi w nowoczesnym pokoju 1 lub 2 osobowym z łazienką, dostępem do TV i Wi-Fi
  • całodzienne wyżywienie – śniadanie, obiad, kolacja
  • specjalistyczną opiekę lekarską
  • terapię indywidualną z wykorzystaniem nowoczesnych metod fizjoterapii
  • ćwiczenia bierne i czynne oraz z wykorzystaniem sprzętu rehabilitacyjnego
  • zabiegi fizykoterapeutyczne
  • terapię mowy u pacjentów z afazją
  • terapię zajęciową i terapię ręki
  • psychoterapię indywidualną lub grupową (w zależności o stanu pacjenta)
  • działania mające na celu poprawę funkcji poznawczych, takie jak problemy z koncentracją, uwagą, pamięcią
  • pomoc w nauce czynności życia codziennego, jak: jedzenie, ubieranie, kąpiel, toaleta, pismo ręczne, gotowanie i podstawowe sprzątanie
  • doradztwo i pomoc w pozyskiwaniu urządzeń wspomagających, jak: laski, kule łokciowe, trójnogi, czwórnogi, chodziki i podpórki do chodzenia, łuski na kończyny górne i/lub dolne, podwieszki, temblaki, aparaty stabilizujące kończyny lub zapobiegające przeprostom bądź przykurczom w stawach, parapodia statyczne lub dynamiczne.

Główne cele rehabilitacji neurologicznej

Wykorzystywany sprzęt rehabilitacyjny

Rehabilitację neurologiczną wykorzystujemy w leczeniu

Rehabilitacja neurologiczna prowadzona jest w leczeniu uszkodzeń Ośrodkowego Układu Nerwowego:

  • stanów po udarze niedokrwiennym i krwotocznym
  • stanów po urazach czaszkowo-mózgowych
  • stwardnienia rozsianego SM
  • stwardnienia zanikowego bocznego SLA
  • mózgowego porażenia dziecięcego MPD
  • stanów po uszkodzeni mózgu
  • stanów po urazach rdzenia kręgowego
  • rdzeniowego zaniku mięśni
  • choroby Devica

Rehabilitacja neurologiczna prowadzona jest w leczeniu uszkodzeń Obwodowego Układu Nerwowego:

  • neuralgie
  • porażenia nerwów obwodowych
  • polineuropatii
  • dystrofii mięśniowej
  • miotonii
  • zespołu Guilliana-Barrego

Stosowane metody fizjoterapeutyczne

Terapia PNF to metoda fizjoterapeutyczna, która składa się z serii ćwiczeń i technik manualnych, które mają na celu poprawę funkcji ruchowych pacjenta poprzez aktywację układu nerwowo-mięśniowego.

Metoda ta wykorzystuje różne techniki stymulacji nerwowej i propriocepcyjnej, aby zwiększyć efektywność i skuteczność ćwiczeń, takich jak rozciąganie i wzmocnienie mięśni, poprawa koordynacji i równowagi, oraz zwiększenie zakresu ruchu.

W terapii PNF stosuje się trzy podstawowe techniki:

  • PNF stretching (rozciąganie PNF) – jest to metoda rozciągania mięśni, która angażuje pacjenta w aktywny ruch poprzez zastosowanie technik oporu izometrycznego, co pozwala na osiągnięcie większego zakresu ruchu.
  • PNF strengthening (wzmocnienie PNF) – jest to technika, która wykorzystuje izometryczne skurcze mięśni, aby zwiększyć siłę mięśniową poprzez aktywację całego układu nerwowo-mięśniowego.
  • PNF patterns (wzorce PNF) – są to sekwencje ruchów, które angażują całe ciało, mają na celu poprawę koordynacji między mięśniami oraz równowagi, a także stymulują układ nerwowy do nauczenia się bardziej skoordynowanych wzorców ruchowych.

Terapia PNF jest szeroko stosowana w rehabilitacji po urazach neurologicznych, takich jak udary mózgu, pourazowe uszkodzenia rdzenia kręgowego, stwardnienie rozsiane, a także w rehabilitacji po urazach ortopedycznych, takich jak złamania kości. Metoda ta może pomóc pacjentom poprawić funkcję ruchową, koordynację, równowagę i siłę mięśni, a także zwiększyć ich niezależność i jakość życia.

Terapia PNF stosowana jest w rehabilitacji pacjentów z różnymi schorzeniami, w tym:

  • urazy neurologiczne – takie jak pourazowe uszkodzenia rdzenia kręgowego, urazy mózgu, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, porażenie mózgowe.
  • urazy ortopedyczne – takie jak złamania kości, uszkodzenia stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów.
  • zaburzenia równowagi – takie jak zawroty głowy, choroba Menière’a, niedowład mięśni.
  • bóle kręgosłupa – takie jak ból lędźwiowy, szyjny, rwa kulszowa.
  • zaburzenia postawy – takie jak skolioza, kifoza, lordoza.

Terapia PNF może być stosowana zarówno u dzieci, jak i dorosłych, i może pomóc w poprawie zakresu ruchu, koordynacji, równowagi i siły mięśniowej, a także wzmocnić układ nerwowy i mięśniowy pacjenta. Jest to metoda terapeutyczna, która może być stosowana jako samodzielna forma terapii lub w połączeniu z innymi metodami fizjoterapii w celu uzyskania jak najlepszych wyników terapeutycznych.

Terapia manualna FDM wg Typaldosa

Zadaniem terapii prowadzonej wg koncepcji FDM, jest anatomiczna korekcja zniekształcenia układu powięziowego, czyli doprowadzenie deformacji do prawidłowej pozycji wyjściowej. W tym celu wykonywane są specjalne, manualne techniki manipulacyjne, podczas których często używa się wielkiej siły, porównywalnej do tej, która zadziałała w momencie urazu doprowadzającego do zniekształcenia tkanki.

W diagnostyce FDM najważniejszym klinicznym kryterium jest mowa ciała połączona z opisem dolegliwości przez pacjenta. Podczas przeprowadzania wywiadu fizjoterapeuta zwraca szczególną uwagę na intuicyjną gestykulację pacjenta w momencie wskazywania bolesnych obszarów ciała. Następnymi ważnymi aspektami są: mechanizm powstania dolegliwości oraz testy kliniczne, badanie palpacyjne, zdjęcia RTG/ rezonans magnetyczny oraz badania laboratoryjne. Jako testy kliniczne wykorzystywane są proste, łatwe do powtórzenia testy ruchomości, siły lub obciążenia dotkniętego obszaru.

Terapia manualna FM wg Stecco

FM jest wyjątkową metodą opracowaną przez prof. Luigi’ego Stecco, która jest popularyzowana i rozwijana przez wielu międzynarodowych instruktorów na całym świecie. Koncepcja ta stanowi zachodnią interpretację wschodniej koncepcji meridianów opartej na anatomii, fizjologii, biomechanice i embriologii. W teorii tej zakłada się, że punkty meridianowe ściśle pokrywają się z tzw. centrami koordynacji (CC) czyli punktami na powięzi głębokiej, które poddawane są największym przeciążeniom. Centrum koordynacji w stanie nieustannego przeciążenia ulega upośledzeniu funkcji powięzi, co prowadzi do bólu, wtórnych przeciążeń i ograniczenia zakresu ruchu oraz do zaburzeń pracy narządów wewnętrznych. Odpowiednia stymulacja tych punktów likwiduje densyfikacje, przywracając prawidłowy ślizg pomiędzy warstwami powięzi, co przynosi większe uczucie komfortu, likwiduje przyczynę bólu oraz poprawia zakres ruchu.

Terapia manualna, czyli leczenie struktur kręgosłupa i stawów obwodowych rękami terapeuty w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych jest wykorzystywana od bardzo dawna. Jest najbardziej naturalnym sposobem przynoszenia ulgi w cierpieniu jednemu człowiekowi rękami drugiego człowieka i jak przed wiekami, tak po dzień dzisiejszy terapia manualna pozostaje jedną z niewielu dziedzin, gdzie terapeuta ma bezpośredni kontakt z chorym, a leczenie odbywa się bez udziału środków farmakologicznych, skomplikowanej aparatury czy też noża chirurgicznego.

Terapia manualna zajmuje się badaniem i leczeniem tzw. zaburzeń czynnościowych w narządzie ruchu oraz określeniem przyczyn, które mogły do nich doprowadzić. Głównym działaniem terapii manualnej jest wykrywanie i usuwanie deficytów ruchowych (barier czynnościowych) zarówno w odniesieniu do ruchomości stawów kręgosłupa, krążka międzykręgowego, stawów obwodowych, jak i ruchomości tkanek miękkich związanych z narządem ruchu: skóry, tkanki podskórnej, powięzi, więzadeł, torebek stawowych, ścięgien, a przede wszystkim mięśni. Leczenie i ustępowanie dolegliwości bólowych jest niejako konsekwencją przywracania prawidłowych funkcji narządu ruchu. We Vratislvia Medica nasz doświadczony zespół fizjoterapeutów wykorzystuje w codziennej pracy z pacjentem metody i techniki wg różnych koncepcji, przyczyniają się do poprawy stanu funkcjonalnego narządu ruchu, ale także regresji objawów. Do najbardziej znanych metod terapii manualnej należą: koncepcja Ackermanna, Hartmana, Mulligana, Kaltenborna-Evjentha czy Levitt’a oraz manipulacja powięziowa FDM (Fascial Distortion Model wg Typaldosa).

W jakich schorzeniach wykorzystuje się terapię manualną?

  • bóle kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego
  • promieniujące do kończyn dolnych, górnych
  • bóle pochodzenia dyskowego
  • lumbago
  • „rwa kulszowa”
  • „rwa ramienna”
  • bóle stawów biodrowych, kolanowych, stóp
  • bóle barków, łokci, nadgarstków
  • bóle głowy
  • bóle klatki piersiowej: przeszywające, opasujące
  • wady postawy, w tym skoliozy
  • zespół bolesnego barku
  • stany pourazowe kręgosłupa i stawów obwodowych
  • mioartropatie stawów skroniowo-żuchwowych (w tym z zaryglowaniem krążka śródstawowego) – leczenie we współpracy ze stomatologiem z zastosowaniem szyn relaksacyjnych i repozycyjnych, indywidualnie dobranych do każdego pacjenta

Jakie są przeciwwskazania do stosowania metody?

  • zaawansowana osteoporoza
  • problemy z krzepliwością krwi
  • silny ból uniemożliwiający przeprowadzenia badania
  • nowotwory, zwłaszcza kości lub z przerzutami do kości
  • poważne zaburzenia narządów wewnętrznych
  • ciąża
  • złamania, zwichnięcia
  • kręgozmyk prawdziwy w okolicy zabiegowej
  • niewydolność kręgowo-podstawna przy pracy na odcinku
  • szyjnym kręgosłupa

Osteopatia to metoda fizjoterapeutyczna, która opiera się na holistycznym podejściu do pacjenta i łączy w sobie techniki manualne, wiedzę anatomiczną, biomechaniczną i fizjologiczną. Celem osteopatii jest przywrócenie naturalnej ruchomości, elastyczności i równowagi w organizmie pacjenta.

Osteopatia polega na diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń w funkcjonowaniu układu mięśniowo-szkieletowego oraz układu nerwowego. Osteopaci stosują różne techniki manualne, takie jak mobilizacje, manipulacje, techniki mięśniowe, opierające się na dotyku i ucisku, w celu przywrócenia równowagi między różnymi częściami ciała i poprawy krążenia.

Metoda ta opiera się na filozofii, że ciało pacjenta posiada naturalne zdolności do samoregulacji i samoleczenia, a osteopata pomaga w tym procesie, przywracając równowagę i naturalną ruchomość.

Osteopatia może być stosowana w leczeniu wielu schorzeń, takich jak bóle pleców, bóle głowy i szyi, bóle stawów, nerwobóle, a także do poprawy ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia. W terapii osteopatycznej kluczową rolę odgrywa dokładna diagnoza i indywidualne podejście do pacjenta, dlatego decyzja o zastosowaniu tej metody powinna być podjęta przez specjalistę po dokładnym zbadaniu pacjenta.

Osteopatia może być stosowana w leczeniu wielu schorzeń neurologicznych, takich jak:

  • udar mózgu – osteopatia może pomóc w rehabilitacji pacjentów po udarze mózgu, poprzez przywrócenie naturalnej ruchomości kończyn i poprawę równowagi.
  • choroba Parkinsona – osteopatia może pomóc w redukcji sztywności mięśni i poprawie równowagi u pacjentów z chorobą Parkinsona
  • bóle głowy i migreny – osteopatia może pomóc w redukcji bólu głowy i migren, poprzez złagodzenie napięć mięśniowych i poprawę krążenia
  • bóle pleców – osteopatia może pomóc w redukcji bólu pleców, poprzez przywrócenie naturalnej ruchomości kręgosłupa i złagodzenie napięć mięśniowych.
  • dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych – osteopatia może pomóc w leczeniu dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych, poprzez przywrócenie naturalnej ruchomości stawów i mięśni
  • zespół cieśni nadgarstka – osteopatia może pomóc w redukcji bólu i poprawie funkcjonowania ręki u pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka
  • inne schorzenia neurologiczne, takie jak stwardnienie rozsiane, neuropatie, dystonie i inne zaburzenia ruchowe

Metoda NDT-Bobath to terapia fizjoterapeutyczna, która skupia się na pracy z pacjentami z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak pourazowe uszkodzenia mózgu, udary mózgu, porażenie mózgowe czy stwardnienie rozsiane. Metoda ta została opracowana przez polską neurolog NDT, dr Karolinę Bobath i jej męża fizjoterapeutę, Berta Bobatha.

Terapia NDT-Bobath opiera się na trzech kluczowych założeniach:

  • Analiza postawy i ruchu pacjenta – fizjoterapeuci stosują szczegółową analizę postawy i ruchu pacjenta, aby zidentyfikować nieprawidłowości i obszary, które wymagają poprawy.
  • Integracja ruchów normalnych – fizjoterapeuci NDT-Bobath stymulują pacjentów do wykonywania ruchów, które są typowe dla ludzi zdrowych, co pomaga wzmocnić połączenia między mózgiem a ciałem.
  • Wykorzystanie płynnej i koordynowanej aktywności – fizjoterapeuci NDT-Bobath wykorzystują ćwiczenia i techniki, które pomagają pacjentom wykonywać ruchy w sposób płynny i koordynowany.

Metoda NDT-Bobath opiera się na indywidualnym podejściu do każdego pacjenta i jego potrzeb, a fizjoterapeuci wykorzystują wiele różnych technik, takich jak manipulacje stawów, ćwiczenia czynne i bierny, stabilizacje ciała oraz stymulację sensoryczną.

Celem terapii NDT-Bobath jest poprawa funkcji ruchowych, koordynacji ruchowej, równowagi i kontroli postawy pacjenta, a także zwiększenie jego niezależności i jakości życia.

Metoda NDT-Bobath jest stosowana w terapii pacjentów z różnymi schorzeniami neurologicznymi, takimi jak:

  • pourazowe uszkodzenia mózgu – takie jak urazy głowy, wylewy krwi do mózgu, wstrząsy mózgu
  • choroba Parkinsona – choroba ta powoduje spowolnienie ruchów i drżenie mięśniowe
  • porażenie mózgowe – pacjenci z porażeniem mózgowym mogą mieć trudności z poruszaniem się, równowagą, kontrolą postawy oraz koordynacją ruchową
  • stwardnienie rozsiane – schorzenie to wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, powodując zaburzenia ruchowe, takie jak drżenie mięśniowe, trudności z równowagą i koordynacją
  • guzy mózgu – guzy mózgu mogą wpływać na funkcjonowanie mózgu i układu nerwowego, co może prowadzić do trudności z ruchem, równowagą i koordynacją
  • dzieci z opóźnionym rozwojem ruchowym – metoda NDT-Bobath jest szczególnie skuteczna w terapii dzieci z opóźnionym rozwojem ruchowym, takich jak dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym czy zespołem Downa.

Fizjoterapia metodą Hallwick (ang. Halliwick Concept) to specjalna metoda rehabilitacji w wodzie, która została opracowana przez Jamesa McMillana i doktora Berta Halla. Metoda ta skupia się na rozwijaniu umiejętności pływania i ruchów w wodzie u osób z różnego rodzaju dysfunkcjami neurologicznymi i ruchowymi.

Głównym celem rehabilitacji w wodzie metodą Hallwick jest poprawa kontroli ruchowej, równowagi i koordynacji u pacjentów poprzez wykorzystanie właściwości fizycznych wody. Woda zapewnia opór i podparcie, co umożliwia pacjentowi wykonywanie ruchów, które są trudne lub niemożliwe do wykonania na lądzie.

Rehabilitacja w wodzie metodą Hallwick składa się z serii ćwiczeń, w których pacjent stopniowo rozwija swoje umiejętności ruchowe i pływackie. Ćwiczenia te są wykonywane pod czujnym okiem wykwalifikowanego fizjoterapeuty, który prowadzi pacjenta przez cały proces rehabilitacji.

Metoda Hallwick może być stosowana w przypadku różnego rodzaju schorzeń neurologicznych, takich jak pourazowe uszkodzenia rdzenia kręgowego, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, pourazowe uszkodzenia mózgu oraz w przypadku wad postawy i innych zaburzeń ruchowych.

Bad Ragaz Ring Method to jedna z metod rehabilitacji w wodzie, która jest wykorzystywana do poprawy funkcji ruchowych i leczenia różnych schorzeń. Metoda ta została nazwana od miasta Bad Ragaz w Szwajcarii, gdzie została opracowana.

Bad Ragaz Ring Method polega na wykonywaniu ćwiczeń w ciepłej wodzie, pod nadzorem wykwalifikowanego terapeuty, który pomaga pacjentowi w wykonywaniu odpowiednich ruchów. W trakcie sesji terapeuta korzysta z opasek lub pierścieni, które są zamocowane na kończynach pacjenta, aby poprawić stabilizację stawów i umożliwić kontrolowane ruchy.

Metoda Bad Ragaz Ring Method może być stosowana w leczeniu różnych schorzeń, takich jak choroby zwyrodnieniowe stawów, pourazowe zaburzenia ruchu, a także w celu łagodzenia bólu i poprawy samopoczucia. Podczas ćwiczeń w wodzie, ciężar ciała pacjenta jest zmniejszony, co zmniejsza nacisk na stawy i mięśnie, co może być korzystne dla osób z problemami ze stawami lub mięśniami.

Rehabilitacja w wodzie metodą Bad Ragaz Ring Method jest zwykle stosowana w ramach kompleksowego planu leczenia, który może obejmować również ćwiczenia na lądzie, terapię manualną lub fizykoterapię. Przed rozpoczęciem terapii zawsze należy skonsultować się z fizjoterapeutą, który wybierzeć odpowiednią metodę rehabilitacji w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.

Watsu to metoda terapeutyczna, która wykorzystuje ciepłą wodę do łagodzenia bólu i stresu, poprawy ruchomości stawów oraz ogólnej poprawy zdrowia fizycznego i emocjonalnego. Watsu jest formą rehabilitacji w wodzie, która łączy techniki masażu, rozciągania i ruchu w wodzie, zwykle wykonywanych przez terapeutę specjalizującego się w tej metodzie.

Podczas sesji Watsu, terapeuta prowadzi pacjenta przez różne ruchy w ciepłej wodzie, zwykle o temperaturze około 35-38 stopni Celsjusza. Terapeuta podtrzymuje pacjenta w wodzie, co pozwala na swobodny ruch i minimalizuje nacisk na stawy i mięśnie. Podczas sesji Watsu, pacjent może doświadczyć poprawy krążenia krwi, zwiększenia elastyczności i ruchomości stawów, a także uczucia ukojenia i relaksu.

Rehabilitacja w wodzie metodą Watsu jest stosowana w leczeniu różnych schorzeń, takich jak ból pleców, choroby zwyrodnieniowe stawów, pourazowe zaburzenia ruchu, a także w celu łagodzenia stresu i poprawy samopoczucia. Jednak przed rozpoczęciem terapii, zawsze należy skonsultować się z fizjoterapeutą, który oceni stan zdrowia pacjenta i zdecyduje, czy Watsu jest odpowiednią metodą terapii w danym przypadku.

Zabiegi fizykoterapeutyczne

Głęboka oscylacja (deep oscillation)  jest zabiegiem, który polega na działaniu przerywanego pola elektrostatycznego, powstającego podczas zabiegu między aplikatorem a tkankami pacjenta. W porównaniu do innych zabiegów głęboka oscylacja oddziałuje na głębokie warstwy tkanek – skóra, tkanka łączna, tkanka tłuszczowa podskórna, mięśnie, naczynia krwionośne i limfatyczne – nie wywołując efektów ubocznych. Głęboka oscylacja ma bardzo silne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Metoda ma znaczną przewagę na innymi terapiami mechanicznymi. Zabieg można stosować we wszystkich tych przypadkach, gdzie występują przeciwwskazania do tradycyjnych zabiegów, zwłaszcza w ciężkich i rozległych urazach jak stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia i w przypadkach trudno gojących się ran. Zabieg z powodzeniem zaleca się w terapii przed – i pooperacyjnej, głęboka oscylacja stymuluje i przyspiesza proces gojenia ran.

Wskazania

  • stany pourazowe mięśni, ścięgien, więzadeł
  • obrzęki limfatyczne po mastektomii
  • bóle kręgosłupa
  • bóle mięśni
  • fibromialgia
  • choroba Sudecka
  • terapia pooperacyjna (gojenie ran)
  • rany (także otwarte)
  • zaburzeń powięziowych
  • choroby układu oddechowego
  • regeneracja po wysiłku fizycznym
Fala uderzeniowa jest to dostarczanie wysokiej energii mechanicznej fali infradźwiękowej w bolesne miejsce. Stymuluje krążenie krwi, metabolizm, produkcję kolagenu, rozpuszcza zwapniałe fibroblasty, zmniejsza napięcie mięśniowe. Wskazania do zabiegu:
    • przewlekłe entezopatie,bóle pięty (zapalenie powięzi podeszwowej stopy)
    • ostroga piętowa
    • zapalenie kaletki ścięgna Achillesa
    • bóle ścięgien rzepki (kolano skoczka)
    • kolano biegacza
    • zespół mięśnia piszczelowego przedniego
    • bóle w okolicy bioder
    • biodro strzelające
    • zapalenie przyczepów mięśni zginaczy i prostowników uda
    • zespoły bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa
    • bóle i schorzenia barku
    • zespól bolesnego barku (zwapnienia i zapalenia ścięgien, kaletek)
    • łokieć tenisisty, łokieć golfisty
    • zespół mięśnia piszczelowego przedniego
    • zapalenie i przeciążenie ścięgien przedramienia, dłoni, nadgarstka
    • wczesne stadia choroby zwyrodnieniowej stawów
  • bóle stawów barkowych ze zwapnieniami lub bez (wapniejące zapalenie ścięgien stawu barkowego)
  • bóle barku (np. zapalenie torebki stawu barkowego)
  • punkty spustowe (trigger points)
  • zwapnienia zlokalizowane w obrębie tkanek miękkich (np. zwapnienia okołobarkowe)
  • podwyższone napięcie mięśniowe
  • zapalenie przyczepów mięśniowych
  • naciągnięcie mięśni
  • stany pourazowe
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • choroby nowotworowe
  • zawał serca
  • zaburzenia krzepnięcia krwi
  • ciąża
  • osteoporoza i terapia sterydami
  • ostra infekcja
  • gorączka
Przebieg zabiegu: Zabieg trwa zazwyczaj od 5 do 10 minut w zależności od rodzaju dolegliwości. Zazwyczaj przeprowadza się od 1 do 2 zabiegów tygodniowo. Już po 2 lub 3 zabiegach ponad 80% pacjentów odczuwa znaczną redukcję bólu lub jego całkowite ustąpienie.
Super Indukcyjna Stymulacja (SIS) to nowoczesna i innowacyjna technologia wykorzystująca pole elektromagnetyczne o wysokiej intensywności, które pozytywnie oddziałuje na ludzką tkankę. Terapia ma silne działanie przeciwbólowe i regeneracyjne, stymuluje mięśnie i mobilizuje stawy. Stosowana jest do szybkiego uśmierzania bólu, przyspieszenia metabolizmu i usprawnienia procesów regeneracji tkanek. Wskazania do zabiegu:
  • zespół bolesnego barku
  • zespół cieśni nadgarstka
  • regeneracja nerwów i mięśni
  • mobilizacja stawów, wzmocnienie siły mięśniowej
  • zmniejszenie spastyczności m.in. po udarze
  • profilaktyka zaników mięśniowych
  • stymulacja mięśni
  • bóle kręgosłupa, rwa kulszowa, dyskopatie, przepuklina krążka międzykręgowego
  • złamania i zwichnięcia stawów
  • kolano skoczka
  • łokieć tenisisty, łokieć golfisty
  • choroby zwyrodnieniowe
  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)
Przeciwwskazania do zbiegu:
  • choroby nowotworowe
  • choroby serca i układu krążenia
  • implanty elektroniczne i metalowe
  • rozrusznik serca
  • epilepsja
  • ciąża
  • gorączka
  • niezakończony wzrost kostny (dzieci i młodzieży)
Przygotowanie do zabiegu Zabieg nie wymaga specjalnego przygotowania, warto mieć jednak ze sobą wygodne ubranie, które nie ogranicza ruchów. Jeżeli podejrzewasz, że możesz być w ciąży, to przed zabiegiem poinformuj o tym fizjoterapeutę. Zabieg trwa od 8 do 15 minut i składa się z kilku sekwencji. Efekt działania jest odczuwany już po pierwszym zabiegu.

Elektrolecznictwo

Galwanizacja to oddziaływanie na dany obszar ciała leczniczą dawką prądu stałego. Generowany prąd odpowiada za zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych. Dzięki temu możliwa jest poprawa metabolizmu, a także zmniejszenie pobudliwości zakończeń nerwowych.

Wskazania do zabiegu:
  • nerwobóle
  • utrudniony zrost kostny
  • wiotkie porażenia mięśni
  • zapalenie nerwów, zaburzenia, – krążenia obwodowego
  • choroby zwyrodnieniowe stawów kończyn i kręgosłupa
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • wszczepiony rozrusznik serca, pompa insulinowa
  • metalowe elementy w okolicy poddawanej zabiegowi (np. płytki zespalające, gwoździe itp.)
  • endoproteza
  • ostre procesy zapalne i infekcje ogólne
  • gorączka
  • zmiany nowotworowe
  • porażenia spastyczne
  • miejscowe zaburzenia czucia
  • zaawansowana niewydolność układu krążenia
  • zagrożenie zatorami, zakrzepy
Przebieg zabiegu Jeżeli zabieg wykonywany jest w obrębie głowy i szyi czas trwania zabiegu wynosi od 5 do 15 minut. W przypadku zabiegów okolic tułowia i kończyn zabieg może trwać 15 do 20 minut. Dla uzyskania jak najlepszych efektów cykl zabiegów powinien obejmować 10-20 zabiegów. Zabiegi wykonywane są codziennie.

Jonoforeza jest zabiegiem leczniczym, którego zadaniem jest wprowadzenie do tkanek odpowiednio dobranego leku w postaci maści, żelu lub płynów, który pozwoli uzyskać oczekiwany efekt przy danym problemie zdrowotnym.

Wskazania do zabiegu:

  • zapalenie stawów
  • przykurcze
  • blizny
  • utrudniony zrost kostny
  • stany pourazowe mięśni i stawów
  • stany zapalne tkanek miękkich i mięśniobóle
  • nerwobóle
  • zaburzenie krążenia obwodowego

Przeciwwskazania do zabiegu:

  • metal na drodze przepływu prądu
  • ostre stany zapalne, – ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich, – owrzodzenia na skórze
  • porażenia spastyczne
  • zaburzenie czucia
  • rozrusznik serca
  • zakrzepy
  • zapalenie żylne
  • ciąża

Przebieg zabiegu:

Czas trwania zabiegu to 10-20 minut (w przypadku zastosowania histaminy i adrenaliny czas jest krótszy – 3 do 5 minut). Cykl terapeutyczny ułożony jest na co drugi dzień. W terapii schorzeń ostrych lub w leczeniu wszelkiego rodzaju przykurczów lekarz może zlecić zabiegi codziennie.

Prądy Diadynamiczne (DD) są to prądy o małej częstotliwości (50 Hz i 100 Hz), które mają działanie przeciwbólowe i przekrwienne. Pozwalają zmniejszać lub zwiększać napięcie mięśniowe, działają odżywczo na tkanki, odpowiadają za powstawanie skurczu mięśni w zaniku prostym.

Wskazania do zabiegu:

  • nerwobóle
  • mięśniobóle
  • choroba zwyrodnieniowa stawów
  • dyskopatia
  • zwyrodnienie kręgosłupa
  • rwa kulszowa
  • migrena

 

Przeciwwskazania do zabiegu:

  • wszczepiony rozrusznik serca, pompa insulinowa
  • metalowe elementy w okolicy poddawanej zabiegowi (np. płytki zespalające, gwoździe itp.)
  • endoproteza
  • ostre procesy zapalne i infekcje ogólne
  • zmiany nowotworowe
  • porażenia spastyczne
  • miejscowe zaburzenia czucia
  • zaawansowana niewydolność układu krążenia
  • zagrożenie zatorami, zakrzepy
  •  

Przebieg zabiegu

Czas zabiegu (składowa czasów poszczególnych prądów wynosi 2-8 minut (najczęściej 6-8 minut). Seria zalecanych zabiegów obejmuje około 6-10 wykonywanych codziennie lub co drugi dzień.

Elektrostymulacja jest jednym z wielu zabiegów elektroterapii. Celem terapii jest wywołanie skurczu mięśnia za pomocą prądu impulsowego, a co za tym idzie zapobieganie zanikom mięśniowym, utrzymanie zdolności do skurczu, przywracanie siły mięśnia a nawet rozbudowa masy mięśniowej. Wyróżnia się dwa rodzaje elektrostymulacji – jednobiegunowa i dwubiegunowa.

Wskazania do zabiegu:

  • zaniki mięśniowe np. po unieruchomieniu stawów (po złamaniach, zwichnięciach)
  • porażenie mięśniowe częściowe
  • niedowład mięśni
  • osłabienie mięśni

Przeciwwskazania do zabiegu:

  • nowotwory,
  • obecność w okolicy zabiegów elementów metalowych
  • stan podgorączkowy
  • niewydolność naczyń krwionośnych
  • gorączka
  • stany zapalne skóry, tkanek miękkich
  • zmiany dermatologiczna
  • ciąża
  • karmienie piersią

Przebieg zabiegu:

Podczas wykonywania zabiegu fizjoterapeuta zwraca szczególną uwagę na ilość skurczów- stosujemy 1-2 lub 3 serie po 5-20 skurczów. Po każdej serii musi być przerwa. Należy pamiętać, aby mięsień nie uległ zmęczeniu, ponieważ przemęczony mięsień przestanie się kurczyć.

TENS, czyli przezskórna stymulacja elektryczna nerwów jest sprawdzoną , nieinwazyjną i przede wszystkim niefarmakologiczną terapią przeciwbólową. Wykorzystywana jest do walki z bólem zarówno ostrym jak i tym przewlekłym. Bardzo ważną rolę w zabiegu odgrywają właściwe ułożone elektrody, których umiejscowienie ma ścisły związek z przebiegiem nerwów zaopatrujących dany obszar bólowy. Zabiegi z wykorzystaniem TENS nie leczy przyczyn bólu, ale znacznie zmniejsza dolegliwości, a efekt utrzymuje się przez długi czas.

Wskazania do zabiegu:
  • bóle odcinka szyjnego kręgosłupa
  • bóle pooperacyjne
  • bóle po amputacjach
  • bóle przewlekłe mięśni i stawów
  • bóle fantomowe
  • zapalenie ścięgien
  • półpasiec
  • bóle w kręczu szyi
  • bóle po złamaniach
  • bóle w zespole łokcia tenisisty i przy zespole cieśni nadgarstka
  • inne bóle o charakterze neurogennym (uderzenia TENS lub impulsy wysokiej częstotliwości)
  • bóle naczyniowe (szczególnie w zespole Buergera)
  • lumbago
  • bóle kręgosłupa
  • bóle przy porażeniach połowiczych
  • bóle reumatyczne, artretyzm
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • nowotwory
  • rozrusznik serca
  • zabieg w okolicy serca
  • epilepsja
  • okolica zatoki szyjnej
  • świeże rany, ubytki na skórze
  • metal na drodze przepływu prądu
  • okolica śluzówki i gałek ocznych
  • zaburzenia czucia
  • ciąża, szczególnie w pierwszym trymestrze
Przebieg zabiegu:

Standardowo stosuje się jeden zabieg dziennie, który trwa 20-30 minut.

Ultradźwięki jest to oddziaływanie na dany obszar drganiami mechanicznymi o częstotliwości wyższej niż 20 000 Hz. Mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przekrwienne, zmniejszają napięcie mięśni, zwiększają rozciągliwość tkanki łącznej w bliznach, przyspieszają gojenie ran. Wskazania do zabiegu:
  • zwyrodnienie kręgosłupa
  • zwyrodnienie stawów
  • rwa kulszowa
  • nerwobóle
  • ból kręgosłupa i stawów
  • bóle mięśni
  • skręcenia stawów
  • przykurcze
  • zespół Sudecka,zespół bolesnego łokcia i barku
  • choroba Raynauda
Przeciwwskazania do zabiegu:
    • choroba nowotworowa
    • ostre stany zapalne
    • zaawansowane zwapnienie naczyń
    • zakrzepowe zapalenie żył
    • żylaki
    • zakrzepica
zmiany skórne, zwłaszcza w przebiegu chorób zakaźnych
  • stan ogólnego wyniszczenia organizmu
  • rozrusznik serca
  • metal w miejscu zmian chorobowych – żylaki
  • okolica nasad kości u dzieci
  • zmiany skórne, zwłaszcza w przebiegu chorób zakaźnych
  • ciąża.
Przebieg zabiegu: Czas trwania zabiegu dzielimy na krótki, średni i długi. Zabieg trwający od 1 do 3 minut to zabieg krótki, w średnim czasie terapia trwa od 4 do 9 minut. Długi czas trwania zabiegu to nawet 15 minut. Zaleca się 10 zbiegów w jednej serii w przypadku schorzeń przewlekłych oraz 6 lub mniej w stanach ostrych. Między zabiegami powinna występować 1-dniowa lub 2-dniowa przerwa.
Fonoforeza jest zabiegiem wykorzystującym właściwości ultradźwięków. Przy ich pomocy wprowadzany jest lek przeciwbólowy lub przeciwzapalny w postaci żelu. Ultradźwięki zapewniają szybsze i głębsze wnikanie substancji leczniczych. Fonoforeza w zależności od rodzaju zastosowanego leku ma szerokie zastosowanie: przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, ściągające, wysuszające, regenerujące. Wskazania do zabiegu:
  • zespoły bólowe kręgosłupa i stawów
  • nerwobóle
  • zespoły bolesnego barku
  • łokieć tenisisty
  • ostroga kości piętowej
  • miany zwyrodnieniowe stawów (biodrowych, kolanowych)
  • zaburzenie krążenia żylnego
  • stłuczenia, blizny, bliznowce
  • obrzęki, krwiaki
  • zapalenia skóry, trudno gojące się owrzodzenia
  • odleżyny
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • choroba nowotworowa
  • ostre stany zapalne
  • rozrusznik serca
  • okolice nasad kości u dzieci
  • ciąża
  • ciężkie ogólnoustrojowe zakażenia
Przebieg zabiegu: Standardowo zleca się 10 zabiegów w schorzeniach przewlekłych i 6 lub mniej stanach ostrych. Krótki czas zabiegu to 1 do 3 minut, a długi od 10 do 15 minut.

Prądy interferencyjne to prądy impulsowe o średniej częstotliwości, modelowane w amplitudzie z małą częstotliwością. Prądy średniej częstotliwości mają w zależności od stosowanej częstotliwości działanie przeciwbólowe, znieczulające, poprawiające trofikę czyli odżywienie tkanek, rozluźniające lub pobudzające mięśnie.

Wskazania do zabiegu:
  • nerwobólami
  • mięśniobólami
  • zaburzeniami krążenia obwodowego
  • bólem pourazowym układu ruchu
  • zwyrodnieniem narządów ruchu
  • nietrzymaniem moczu
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • wszczepiony rozrusznik serca, pompa insulinowa
  • metalowe elementy w okolicy poddawanej zabiegowi (np. płytki zespalające, gwoździe itp.)
  • endoproteza
  • ostre procesy zapalne i infekcje ogólne
  • gorączka
  • zmiany nowotworowe
  • porażenia spastyczne
  • miejscowe zaburzenia czucia
  • zaawansowana niewydolność układu krążenia
  • zagrożenie zatorami, zakrzepy
Przebieg zabiegu:

Standardowo czas trwania zabiegu wynosi od 8 do 15 minut. Zaleca się około 6 zabiegów w serii. Już po pierwszym lub drugim zabiegu powinny być odczuwane pozytywne efekty terapii.

Światłolecznictwo

Wśród szerokiej gamy zabiegów fizykoterapeutycznych znajduje się również terapia promieniami podczerwonymi przy wykorzystaniu lampy Sollux. Lampy emitujące promieniowanie podczerwone posiadają właściwości zdrowotne i biostymulacyjne, które przekładają się na działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, lecznicze przy zmianach skórnych, a także w kontuzjach.

Wskazania do zabiegu:

  • przewlekłe i podostre stany zapalne tkanek miękkich
  • przewlekłe i podostre stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
  • trudno gojące się rany i uszkodzenia skóry
  • nerwobóle
  • mięśniobóle
  • stany po urazach narządu ruchu
  • odmrożenia
  • przeczulica
  • oparzenia na skutek przedawkowania promieni ultrafioletowych lub rentgenowskich

Przeciwwskazania do zabiegu:

  • ostry stan zapalny skóry i tkanek miękkich
  • skłonność od krwawień
  • gorączka
  • żylaki
  • niewydolność krążenia
  • zaburzenia w ukrwieniu obwodowych części kończyn
  • czynna gruźlica płuc
  • stan ogólnego wyniszczenia organizmu

Przebieg zabiegu:

Czas zabiegu wynosi przeciętnie od 15 do 20 minut. Podczas zabiegu terapueta kontroluje stan pacjenta i sprawdza odczyn pojawiający się na skórze. Po zabiegu pacjent powinien odpocząć około 20 minut.

Laseroterapia

Laseroterapia to oddziaływanie promieniowaniem laserowym w celu stymulacji regeneracji i odbudowy tkanek. Istotą laseroterapii jest działanie wiązką światła na określony obszar ciała. Podczas promieniowania dochodzi do zamiana energii światła laserowego na inny rodzaj energii i wywołanie pożądanego efektu terapeutycznego. Laseroterapia ma szerokie działanie terapeutyczne, m.in: wzrost syntezy DNA i RNA, zwiększenie potencjału czynnościowego błon komórkowych, wzrost poziomu endorfin, zwiększenia zawartości wapnia i gęstości beleczek kostnych, zwiększenie aktywności pompy sodowo-potasowej, zwiększenie fagocytozy i wzrost aktywności oraz liczebności limfocytów, zwiększenie odpływu limfy z miejsc objętych stanem zapalnym.

Wskazania do zabiegu:

  • DNA moczanowa
  • choroby reumatyczne
  • zwyrodnienia kręgosłupa
  • zapalenia i urazy stawów
  • stany po złamaniach
  • zespół bolącego karku
  • zespół cieśni nadgarstka
  • łokieć tenisisty
  • kręcz szyi
  • dysfunkcje narządów ruchu
  • stłuczenia, krwiaki
  • nerwobóle
  • przeciążenia mięśni

Przeciwwskazania do zabiegu:

  • nowotwory
  • czynna gruźlica
  • ciąża
  • padaczka
  • nadczynność tarczycy
  • rozrusznik serca i inne implanty
  • ogólne wyczerpanie organizmu
  • menstruacja
  • ostre uogólnione choroby bakteryjne, wirusowe i grzybicze,
  • nerwobóle
  • krwawienie z przewodu pokarmowego

Przebieg zabiegu:

Przed zabiegiem fizjoterapeuta ustala właściwe dla danego pacjenta parametry terapii jak odpowiednia dawka (w zależności od stanu – ostry, podostry, przewlekły), długość fali, częstotliwość, moc oraz metodę wykonywania laseroterapii. Czas trwania zabiegu oraz ilość powtórzeń ustalany jest indywidualnie.

Pole magnetyczne

W magnetoterapii wykorzystuje się wielozmienne pole magnetyczne. Pole przenika w całości przez ciało człowieka, również przez komórki powodując hiperpolaryzację błony komórkowej. Zabieg bardzo dobrze wpływa na przemianę materii, zwłaszcza w zakresie procesów energetycznych, poprawia wykorzystanie tlenu na poziomie komórkowym i zwiększenie przemiany materii. Magnetoterapia jest jednym z niewielu zabiegów, które można wykonywać w ostrym studium choroby. Zabiegi można wykonywać przez gips, bandaż, odzież, a nawet przy wszczepionych metalowych implantach (nie elektronicznych). Wskazania do zabiegu:
  • choroba zwyrodnieniowa stawów kończyn i stawów kręgosłupa
  • zapalenia stawów i tkanek okołostawowych
  • pourazowe choroby narządu ruchu: złamania, zwichnięcia, uszkodzenia mięśni, torebki stawowej i więzadeł
  • utrudnione gojenie się ran
  • zaburzenia krążenia obwodowego
  • stany zapalne nerwów
  • osteoporoza
  • zapalnie oskrzeli i zatok pobocznych osa
  • zapalenie jajników
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • ciąża
  • choroba nowotworowa
  • okres naświetlań promieniowaniem jonizującym oraz badań radiologicznych
  • elektroniczne implanty np. rozrusznik serca
  • czynna gruźlica
  • ostre infekcje bakteryjne i wirusowe
  • grzybica
  • zrostowo-zakrzepowe zapalenie żył
  • ciężkie choroby serca i układu krążenia
  • skłonność do krwawień
Przebieg zabiegu: Czas trwania zabiegu wynosi od 15 do 20 minut. Seria obejmuje około 15 do kilkudziesięciu zabiegów. Przez pierwsze 10-15 zabiegów terapia powinna być wykonywana codziennie, później co 2-3 dni.
Diatermia jest zabiegiem fizykoterapeutycznym, który polega na miejscowym oddziaływaniu silnym polem elektromagnetycznym na tkanki miękkie w celu ich przegrzania. Takie działanie przyczynia się do rozluźnienia mięśni i zmniejszenia dolegliwości bólowych. Wskazania do zabiegu:
  • choroba zwyrodnieniowa stawów i kręgosłupa
  • reumatoidalne zapalenie stawów
  • zmiany pourazowe
  • leczenie ran
  • nerwobóle i zapalenia nerwów
  • odmrożenia
  • zapalenie pęcherza moczowego
Przeciwwskazania do zabiegu:
  • nowotwory
  • zaburzenia krążenia
  • gruźlica
  • stany zapalne
  • zapalenie pęcherzyka żółciowego
  • obrzęki
  • zakrzepowe zapalenie żył
  • żylaki
  • metalowe implanty, rozrusznik serca
Przebieg zabiegu: W okolice poddawane zabiegowi przykłada się dwie elektrody, przez które przepływa prąd. W tym czasie dochodzi do kontrolowanego nagrzania tkanek, czego efektem jest rozluźnienie i złagodzenie bólu. Zabieg trwa od 5 do 20 minut. Zaleca się około 15 zabiegów w jednej serii.

Nasi specjaliści

Zainteresowana(y) rehabilitacją neurologiczną i poudarową?